وقتی که عیسی مسیح به آسمان صعود کرد اجازه نداد که شاگردانش فوراً به دادن بشارت نجات مردم مشغول شوند بلکه امر کرد که آنها در شهر اورشلیم بمانند. برای چه بمانند؟ مگر مسیح مدت سه سال آنها را تربیت نکرده بود که صیاد مردم شوند؟ مگر در آن وقت ایمان ایشان قوی نبوده و برای کاریکه عیسی آنان را برای آن انتخاب کرده بود حاضر و آماده نبودند؟ چرا ایشان تعلیم مسیح را یاد گرفته و ایمان آورده بودند که او پسر خداست و بعد از قیامش او را مکرر دیده و با او صحبت کرده بودند، ولی به یک چیز هنوز احتیاج داشتند _ اینها پر از روح القدس نشده بودند. چنانکه روح القدس در وقت تعمید بر عیسی نازل شده و او را برای کاریکه بایستی بکند تقویت نمود، همچنین لازم بود که شاگردان مسیح نیز روح القدس را قبول کرده و برای کار بشارت از او نیرو اخذ کنند، همان طوری که خود مسیح به آنها فرمود: چون روح القدس بر شما می آید قوت خواهید یافت و شاهدان من خواهید بود. (اعمال۱۰: ۸) وقتی که روح القدس در روز پنطیکاست به ایمانداران داده شد آنها فوراً به شهادت دادن بر مسیح و رسانیدن مژده نجات شروع کردند و عده زیادی از یهودیان و بت پرست ها نجات یافتند.
گفته شده است که عنوان کتاب اعمال رسولان باید اعمال روح القدس باشد در روز پنطیکاست دارای قوت آسمانی شدند، انجام داده است. اگر روح القدس اعطا نمی شد شاگردان هیچ کار نمی کردند و کتاب اعمال نوشته نمی شد. همانطوری که شاگردان در اورشلیم محتاج روح القدس بودند ما نیز به او احتیاج داریم و بدون او هیچ کاری نمی توانیم بکنیم. آیا سیمی که برق نداشته باشد می تواند روشنائی دهد؟ آیا شاخه ای اگر دارای حیات و نیروئی که درخت می دهد نباشد میتواند میوه آورد؟ به همان طور ما نمی توانیم مردم را شاگرد مسیح سازیم مگر اینکه مانند پطرس و پولس پر از روح خدا باشیم.
نباید تصور کنیم که روح فقط برای رسولان بوده است و نه برای ما، زیرا خدا وعده داد که روح خود را نه فقط به ایمان داران در اورشلیم بلکه به فرزندان آنها و جمیع کسانی که دورند یعنی به ما نیز عطا کند (اعمال ۲: ۳۹) و اگر ما مایل باشیم که بخشش خدا را قبول کنیم ما نیز می توانیم پر از روح القدس شویم. لذا همه که میخواهیم در کار بشارت شرکت کنیم باید بخشش روح را از خدا بطلبیم و کار خود را با مدد او انجام دهیم، زیرا بدون او نمی توانیم موفق شویم و با او نمی توانیم شکست بخوریم.
روح القدس در ما ایماندارن کارها و تحولات عظیمی را به وجود می آورد به اختصار برخی از آنها را با هم بررسی می کنیم.
- روح القدس ما را پاک می گرداند (غلاطیان ۵: ۲۲-۲۴). ما گناهکاران لایق آن نیستیم که شاهدان عیسی مسیح آن منجی بی گناه باشیم و تا خود از گناه نجات نیابیم نمی توانیم مژده نجات را به دیگران بدهیم. پس فقط روح خداست که می تواند ما را پاک کرده لایق خدمت مسیح گرداند. وقتی که روح القدس دلهای ما را پر می کند نه تنها چیزهای بد را از ما دور می کند بلکه میوه نیکوئی یعنی محبت، شادی، سلامتی و غیره را در ما بار می آورد.
- روح القدس ما را کمک می کند که حقیقت انجیل را بفهمیم (یوحنا ۱۵: ۲۶ و ۱۶: ۱۳). ممکن است که ما کتاب مقدس را از حفظ داشته باشیم ولی معنی روحانی آن را هیچ نفهمیم. در این صورت فقط روح راستی می تواند چشمان ما را برای دیدن و فهمیدن اسرار ملکوت خدا باز کند. کسی که مطلبی را نمی فهمد نمی تواند آن را به دیگران بفهماند، پس واضح است که فقط کسانی که از روح خدا تعلیم یافته اند می توانند دیگران را تعلیم دهند. ملاحظه کنید که روح القدس در روز پنطیکاست چگونه ذهن پطرس را منور کرد. بدون شک پطرس کتب مقدسه را مکرر خوانده بود ولی تا روح القدس او را تعلیم نداد معنی کتب را نفهمید. قبلا پطرس فکر می کرد که مسیحی نبایستی بمیرد، لیکن در روز پنطیکاست به وسیله روح فهمید که لازم بود مسیح برای گناهکاران بمیرد، و اینکه قبلا خبر مرگ و قیام و صعود او در کتب انبیا داده شده بود (اعمال۲: ۲۳-۳۶) و بعد ار آن روح القدس او را تعلیم داد که امتها یعنی غیر یهودیان مانند یهودیان می توانند به وسیله ایمان آوردن به مسیح نجات یابند (اعمال باب ۱۰). ما نه تنها برای فهمیدن حقیقت بلکه برای اینکه در موقع دادن بشارت به دیگران از اشتباه دور باشیم به روح احتیاج زیادی داریم.
- روح القدس برای دادن شهادت به مسیح به ما قوت می دهد (لوقا۲۴: ۴۹ و اعمال۱: ۸). عیسی مسیح به شاگردانش فرمود که وقتی که آنها را پیش روسا برند نبایستی اندیشه کنند که چطور جواب دهند زیرا روح القدس با آنها خواهد گفت که چه باید بگویند و میبینیم موقعی که پطرس و یوحنا و استیفان فرصت داشتند در حضور روساء به مسیح شهادت دهند روح نه تنها کلماتی را که بایستی بگویند به آنان گفت بلکه برای بیان کردن حقیقت بی پروا به آنها دلیری عطا کرد. شهادت آنان فوق العاده موثر بوده و مانند شمشیر به دلهای شنوندگان فرو می رفت. گفته شده است که مبشری که پر از روح خدا است مانند کسی است که با تفنگ میزند که نفوذ آن مشروط به زور بازوی تفتگچی نیست بلکه به قوت باروت است.
- روح القدس دلهای ما را با محبت خدائی پر می کند (رومیان۵: ۵). چنانکه در فصل پیش دیدیم واجب ترین صفات برای مبشر محبت است، زیرا بدون محبت نمی تواند مردم را به سوی مسیح که پادشاه محبت است بکشد. ولی همه ما باید اقرار کنیم که دارای این صفت نیستیم و نمی توانیم خود را مجبور کنیم اشخاصی را که مورد پسند ما نیستند محبت کنیم. پس چگونه می توانیم آنها را دوست بداریم؟ فقط روح القدس می تواند محبت را در دلهای ما ایجاد کند، زیرا او روح خدا است و خدا محبت است. پس وقتی که او داخل قلبهای ما شده و ما را با محبت خود پر می کند ما می توانیم مردم را نه با محبت ضیف انسانی خود بلکه با محبت خدا دوست بداریم.
- روح القدس ما را هدایت می کند. وقتی که سعی می کنیم به دیگران بشارت دهیم چقدر به یک نفر راهنما احتیاج داریم ما نمی دانیم کجا برویم یا با کدام شخص صحبت کنیم یا چه بگوئیم و چون می ترسیم مبادا اشتباه کرده کار خدا را خراب کنیم و غالباً هیچ کار نمی کنیم. ولی از کتاب اعمال رسولان می فهمیم که روح القدس مبشرین را در تمام اعمال و رفتار خود راهنمائی می کرد. مثلا روح القدس فیلپس را هدایت کرد که به طرف جنوب برود و به او گفت چه وقت باید با شخص حبشی نزدیک شود و به او چه بگوید و همان روح پولس را از رفتن به آسیا و بطینیا منع کرد و بعد او را هدایت نمود که آسیا را ترک کرده به اروپا برود (اعمال۱۶: ۶-۱۰). وقتی که ما سعی می کنیم مردم را به سوی مسیح بیاوریم روح القدس ما را به همان طور هدایت خواهد کرد. پس هیچ دلیل نیست که شخص مسیحی بگوید من به قدری ضعیف و بی تجربه هستم که نمی توانم راجع به مسیح با کسی صحبت کنم زیرا وقتی که روح خدا هادی و مددکار ماست ضعیف ترین مسیحیان از قویترین بی ایمانان قویتر است. «اگر خدا با ماست کیست به ضد ما؟» پس همه ما خود را کاملا به روح القدس تسلیم کنیم تا مطابق اراده او عمل کنیم و حرف بزنیم و فکر کنیم، آن وقت روح می تواند ما را برای نجات کسانی که خدا آنان را برای نجات برگزیده است به کار برد. البته باید خیلی مواظب باشیم که آرزوهای شخصی و وسوسه های شیطانی را با هدایت روح القدس اشتباه نکنیم و لازم است چنان با خدا نزدیک زندگی کنیم که بتوانیم صدای روح القدس را تشخیص دهیم.
